Geheime liefde

Afgelopen week moest Da Machine even bij de dokter binnen voor een verwenningskuurtje. Het wil hier nog wel eens aan de gladde kant zijn, dus dan wil je wel dat je remmen het goed doen. Auto dus naar de lokale grease monkey gebracht voor twee remmetjes speciaal: zowel voor als achter. Zonder uien alstublieft.

Toen ik de auto wegbracht vroeg de mevrouw aan de telefoon of ik een leenauto wilde. Tuurlijk. Doemaar. En toen ik vrijdagochtend braaf m\’n auto wegbracht, kreeg ik een stel sleutels in m\’n hand gedrukt, met de mededeling: \”\’t Is die blauwe, daar\”.

\’Die blauwe\’ was dit beest:

Een pickup met een gezellige 5.7 liter V8 onder de niet onaanzienlijke motorkap. Kijk, dat vind ik dan stiekem best wel leuk. Nee, verantwoord is het niet, en ik denk dat ik er die dag persoonlijk voor hebt gezorgd dat de lente hier straks een paar dagen eerder begint, maar lóllig dat het was. Uiteraard met de raampjes naar beneden, en FM 102.1 (countrymuziek!) en een handje op het stuur (stuurt hartstikke licht joh, kan best) naar de rechtbank gereden, want daar moest ik zijn.

Dan voel je je wel even een hele soepele redneck.