Het meest ongemakkelijke moment van afgelopen week: de rondleiding door de kamer van m\’n suitemate. Tijdens de rondleiding valt mijn oog op een uitgebreide collectie gitaren en versterkers.

Ik: \”Goh, ben je zo muzikaal? Wat speel je zoal?\”
Suitemate: \”Oh, van alles eigenlijk. Maar vooral worship songs!\”
Ik (enigszins met mond vol tanden): \”Oh, eh…cool.\”

Tsja, pas dan besef je echt dat je in de Bible belt van Amerika bent terechtgekomen. Heel apart is het ook dat wanneer je dit bizarre nieuwtje aan één van je treehugger-liberal vrienden vertelt er geantwoord wordt met \”oh, dat wist ik wel, maar ik had het je nog maar niet verteld omdat ik je niet bang wilde maken\”. 

Hartstikke lief natuurlijk van deze vriendelijke treehugster, maar dat dat angstige gevoel redelijk vanzelf komt als je die liedjes hoort, was waarschijnlijk nog niet helmeaal doorgedrongen.