Men zegt wel eens dat al het goede in drieën komt. En aangezien het deze maand op de kop af drie jaar geleden is dat ik voor de derde keer naar de Verenigde Staten verhuisde, lijkt het me niet meer dan gepast om dit weblog voor de derde keer op te pakken. Driemaal is scheepsrecht? Wie zal het zeggen.
Een volledige recap van de afgelopen drie jaar lijkt me wat overdreven op dit moment—daar kan ik een boek over vol schrijven. En aangezien ik momenteel al met een ander boek bezig ben (ik ben eindelijk in de dissertatiefase aanbeland!)  sla ik dat voor nu even over. In het kort: de afgelopen drie jaar waren druk, maar niet op een vervelende manier. Ik heb nog veel colleges gevolgd, veel geschreven, en ook veel lesgegeven. En hoewel het misschien wat tegennatuurlijk lijkt voor iemand die van nature bijzonder een beetje ongeduldig en licht ontvlambaar is bevalt me dat heel goed. Ik vind het leuk om te doen, en het gaat ook ieder semester weer wat beter; het voelt steeds normaler om voor de klas te staan. En het lijkt de meeste studenten ook wel best, al kreeg ik afgelopen jaar nog wel een keer het commentaar “dat ik zelf misschien wel denk dat ik grappig ben, maar dat echt niet ben.†Misschien toch één onvoldoende te veel uitgedeeld?
Hoe dan ook: ik ben weer terug, en zal proberen om hier regelmatig wat neer te plempen. Immers, de tijd van schrijven is nu officieel begonnen…
Leave a Reply