Nog een week, en dan is het echt zo ver. Het afscheid nemen is ondertussen begonnen en \”voor het laatst\” is een zinnetje dat ik maar blijf horen. Tussendoor probeer ik me ook nog een beetje bezig te houden met de voorbereidingen, maar jezelf verdelen tussen \’afscheid\’ en \’nieuw begin\’ is lastig! Ongelooflijk hoeveel kleine dingen je je toch steeds weer herinnert: OV-jaarkaart inleveren, telefoonabonnement veranderen — dat soort kleine, onbenullige dingen, maar dingen waarvan je zeker weet dat ze lastig te regelen zijn wanneer je niet in Nederland bent om het de moeilijk kijkende bureaupostbode op het postkantoor op de proef te stellen of het de langzaam denkende klantenservicepersoon lastig te maken.
Vorige week was m\’n afscheidsfeestje met een klein groepje van hele fijne Tilburgse vrienden. Sjoerd en Hugo waren zo vriendelijk hun tuin ter beschikking te stellen en te helpen met het opbouwen van alle regententen (want natúúrlijk kies je voor zo\’n tuinfeestje de meest regenachtige dag van de week) en de barbeque. Het was uitermate geslaagd, zo geslaagd zelfs dat er geen tijd was voor foto\’s, maar een kleine selectie van de cadeautjes wilde ik jullie niet onthouden:
(Die McDonaldscadeaubonnen…ik wist niet eens dat ze bestónden!)
De belangrijke dingen zijn gelukkig wèl geregeld: de laatste keer dat ik het checkte zit mijn visum nog steeds in mijn paspoort, weten ze bij American Airlines nog steeds dat ik geboekt heb…en heb ik nog steeds ontzettend veel zin om te gaan!
Leave a Reply